کودک و گربه خانگی؛ نقش مثبت گربه‌ها در رشد کودک

صبر

آیا ممکن است نوزادی صبور داشته باشیم؟ خب، منظورمان این نیست که گربه‌ها می‌توانند معجزه کنند. با این حال آنها این شانس را دارند که به آهستگی، به بچه صبور بودن را یاد بدهند. شاید در ابتدا بچه، گربه را دنبال کند، او را بگیرد و بعد چنگ گرفته شود. با این حال او به سرعت یاد خواهد گرفت که چطور می‌تواند بدون چنگ گرفته شدن، گربه را لمس کند.

کایلا اینجا نیز توصیه کرده است که گربه، در ابتدا باید بدون دخالت کودک، خانه را بچرخد، بازی کند و یاد بگیرد. بدون اینکه بچه به دنبالش بیاید و بخواهد او را به بازی بگیرد. وقتی بازی کرد و کارش تمام شد، زمان بهتری است که کودک وارد بازی شود. با این حال باید اطمینان حاصل کرد که بچه، مزاحم گربه در وقتی به کار خود مشغول است نشود. با آزمون و خطا، بچه آموزش می‌بیند. متوجه می‌شود که عجله کردن برای به دست آوردن چیزی که می‌خواهد، واکنش متقابل و دردآور خواهد داشت. او یاد خواهد گرفت که برای حصول چیزی که می‌خواهد، باید صبور باشد. تا جایی که گربه، به این ارتباط مایل باشد و آنگاه احساس بسیار خوبی نصیب کودک خواهد شد.

مسئولیت پذیری

گربه‌ها می‌توانند درس مسئولیت پذیری برای بچه‌ها داشته باشند. همینطور در درازمدت به بالا رفتن اعتماد به نفس آنها بینجامند. کایلا در این خصوص می‌گوید بچه‌هایش چهار سال است که هر روز به گربه غذا می‌دهند. برای این مادر، این موضوع مهم است که بچه‌ها حواسشان به این موضوع هست. اگرچه نظارت والدین مهم است، یک بچه سه یا چهار ساله می‌تواند با توجه نشان دادن به نیازهای گربه، مسئولیت پذیری را یاد بگیرد.

از سوی دیگر، از آنجا که گربه‌ها در محیط کوچک آپارتمان زندگی می‌کنند، بچه‌ها می‌توانند تمام فعالیت‌ها و نیازهای او را رصد کنند. چیزهایی مانند غذا، آب و خاک نیازهای گربه هستند که بچه‌ها باید به آنها توجه کنند. متوجه خواهند شد که در قبال احساس خوبی که گربه برای آنها دارد، نیاز است که یک سری مسئولیت را قبول کنند. باید حواسشان باشد که غذا و آب گربه تمام نشود. یا در ساعتی معین، آن را به او بدهند. یا حواسشان به خاک گربه باشد که بیش از اندازه کثیف نشود. در واقع گربه‌ای که خاکی کثیف داشته باشد یا غذا و گربه‌اش در وقت معین داده نشود، آماده بازی نخواهد بود.

دوستان خوب

بیشتر گربه‌ها می‌توانند دوستان خوبی برای بچه‌ها باشند. برای والدین طبیعی است که اگه سابقه‌ای در زمینه نگه‌داری گربه نداشته باشند، نسبت به این موضوع مطمئن نباشند. کایلا اینجا توضیح می‌دهد که احتمال می‌داد که بچه‌گربه حین بازی بخواهد چنگ یا گاز بگیرد. این یکی از دلایلی است که برای پدر و مادرهای حساس، سرپرستی یک گربه بالغ نیز می‌تواند مدنظر قرار گیرد. گربه‌های با سن بالاتر، آرام‌تر و با رفتاری ملایم‌تر هستند. نژادهای گربه نظیر بریتیش موکوتاه و پرشین در این زمینه بسیار مناسب هستند.

برای بچه‌هایی فاصله گرفته از دوره نوزادی، نژادهایی مناسب‌تر هستند که بازیگوشتر هستند. همینطور گربه‌های تربیت شده که توانایی رفتن و آوردن چیزهای پرت شده را دارند، مناسب هستند. همینطور گربه‌هایی که آمادگی بازی با آب را دارند. چند نژاد مثل اسفینکس، کورنیش رکس و حبشه برای این کار مناسب هستند. باید بدانیم که توانایی دوست‌یابی بچه‌ها از همین سن به وجود می‌آید و رشد می‌کند. اگر آنها بتوانند با گربه دوست شوند، این احتمال وجود دارد که در مهدکودک یا مدرسه نیز با توانایی خوب برای این کار اقدام کنند.

البته چند نژاد چندان رابطه جالبی با گربه‌ها نمی‌گیرند. هیمالیایی، راشن بلو و ترکیش آنگورا در این زمینه مناسب نیستند.

سیستم ایمنی بدن

گربه‌ها توجه زیادی به بهداشت فردی می‌کنند. اما همینطور نقش خود را در سلامت کودک دارد. یک سری تحقیقات اخیر نشان داده که حضور گربه در یک سال زندگی، به رشد سیستم ایمنی بدن بچه کمک می‌کند. همینطور احتمال سرماخوردگی و عفونت را کاهش می‌دهد. همینطور از پیشرفت آلرژی‌ها و احتمال دچار به آسم شدن جلوگیری می‌کند.

ادامه دارد…