سگ خانگی و افسردگی؛ آیا سگ‌ها افسرده می‌شوند؟

مقدمه

سگ‌ها به خصوص سگ‌های خانگی حیوانات شادی به نظر می‌آیند. آنها در خانه‌ها دائما دور صاحب خود می‌چرخند و به شیوه‌های متفاوت محبت خود را ابراز می‌نمایند. با این حال در بخش بیماری های سگ هم گفتیم که بیماری‌های زیادی ممکن است برای این حیوان دوست داشتنی پیش بیاید. بسیاری از این بیماری‌ها، خلق و خوی سگ را به هم می‌ریزند. بسیاری از آنها تاثیری مستقیم روی شیوه زندگی و رفتارهای او دارند. با این حال تنها بیماری‌ها باعث رفتار همراه با افسردگی در سگ نمی‌شوند. در ادامه به سوالاتی حول محور افسردگی در سگ ها جواب خواهیم داد.

افسردگی در سگ ها

افسردگی در سگ ها هم مثل انسان‌ها شایع است. گاهی برای توصیف افسردگی در انسان‌ها از اصطلاح سگ سیاه افسردگی استفاده می‌شود اما این موجودات نازنین نیز خود مستعد این موضوع هستند.

شاید تنها اسباب کشی  داشته‌ایم. شاید بچه جدیدی به دنیا آمده باشد. شاید هم چیزهایی دیگر. مسائل متفاوتی می‌تواند روی نگاه سگ به جهان تاثیر بگذارد. چیزهای روحی و روانی زیادی می‌تواند آنها را به هم بریزد. چیزهایی که هرکدام در نوع خود در صورت جدی گرفته نشدن، می‌تواند حتی کشنده باشند.

در این خصوص اخطارهای زیادی داده شده است. افسردگی در سگ ها توانایی بسیاری برای پیشروی دارد. اوضاع می‌تواندن بدتر و بدتر شود. شاید در ابتدا حیوان تنها شوکه‌شده به نظر بیاید. بعد حتی کار به جایی می‌رسد که حاضر نیست قدم از قدم بردارد. دست از غذا خوردن برمی‌دارد و آب نیز نخواهد خورد. تمام طول روز، جایی قایم خواهد شد و خود را از نظرها پنهان می‌کند.

یک مسئله مهم این بین، چیزی است که بانی بیور دامپزشک مطرح آمریکایی آن را اینطور شرح داده است: نامگذاری افسردگی روی یک سری رفتارهای سگ سخت است چون نمی‌توان این را از آنها سوال کرد. با این حال در برخی مواقع (که دلیل بیماری نیست) هیچ توضیح دیگری وجود ندارد.

علائم

علائم افسردگی در سگ‌ها می‌تواند بسیار شبیه به انسان باشد. فعالیت آنها کاهش پیدا می‌کنند. از جمع دوری می‌کنند. عادات غذا خوردن و خوابیدن آنها تغییر می‌کند. در چیزهایی که پیشتر از آنها لذت می‌بردند، دیگر استقبال نمی‌کنند. اما همه این علائم ممکن است به بیماری‌هایی اشاره داشته باشد. قدم اولیه همیشه این است که سگ را به نزد یک دامپزشک یا به کلینیک دامپزشکی ببرید. در بسیاری مواقع سگی که مایل به پیاده‌روی نیست، مشکل شدیدی از نظر بیماری‌ها دارد.

دلایل

تغییرات در زندگی سگ‌ها می‌تواند منجر به دوره‌های افسردگی شود. مثلا اینکه به خانه‌ای جدید منتقل شوید، فرد جدیدی وارد خانه شود، که این می‌تواند شامل همسر یا کودکی جدید شود. یا حتی اینکه حیوان خانگی جدیدی به خانه آورده شود. حتی تغییر در برنامه زمانی سگ می‌تواند باعث مشکلات شود. مثلا اینکه کار خود را تغییر دهید و این به معنی تغییر ساعاتی شود که برای سگ وقت می‌گذارید.

با این حال مهمترین موارد افسردگی سگ‌ها، از دست دادن است. از دست دادن سگی دیگر که در خانه بوده و حالا نیست یا نبودن صاحب. این دو می‌تواند آثار بدی روی ذهنیت حیوان بگذارد. در چنین مواقعی باید مراقب باشید.

مرگ صاحب، برای سگ ممکن است همانقدر سخت باشد که برای سایر اعضای خانواده سخت خواهد بود. او احساس می‌کند دیگر توجهی که پیشتر دریافت می‌کرد را نخواهد داشت.

درمان

افسردگی در سگ ها می‌تواند چند روزه یا چند ماهه تمام شود. ارتباط خود را با او حفظ کنید و بیشتر دست به کارهایی بزنید که او دوست دارد. ورزش بیشتری چاشنی کار کنید تا وضعیت بهتر شود. همینطور وقتی نشانه‌های شادی نشان دادند با تشویقی سگ آنها را تشویق کنید. مثلا اگر چیزی که او را خوشحال می‌کند سواری با ماشین است، همین کار را کنید.

اگر دو سگ دارید و یکی از آنها می‌میرد، ممکن است سگی که باقی مانده دچار افسردگی عمیقی شود. در چنین مواقعی می‌توان با سرپرستی سگی جدید، مشکل را تا حدودی حل کرد. با این حال باید در این خصوص دقت زیادی به خرج داد. باید دقت کرد که سگ و خانواده، هر دو آمادگی سگ جدید در خانه را داشته باشند.

درمان دارویی

اگر درمان‌های رفتاری و تشویقی جوان نداد، می‌توان از یک سری دارو کمک گرفت. این را باید پس از مشورت با دامپزشک اعمال کرد. اینجا از همان داروهایی استفاده می‌شود که در خصوص افسردگی انسان استفاده خواهد شد. پاروکستین، فلوکستین و سرترالین اینجا مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دارویی به نام کلامیکالم (clomicalm) نیز استفاده می‌شود که مخصوص سگ‌هایی است که دچار  اضطراب جدایی هستند. معمولا به دو ماه استفاده مداوم از داروها وجود دارد تا تاثیرگذار شوند. برای درمان کامل معمولا به شش تا 12 ماه زمان احتیاج است.

توصیه ها

مهم است که پیش از دیر شدن برای مشکل سگ راهکاری پیدا کنید. در بیشتر موارد، افسردگی سگ‌ها درمان‌پذیر است. در عمده موارد مشکل به تغییرات وضعیت زندگی مربوط می‌شود و می‌توان چاره‌ای برای آن پیدا کرد. در عمده موارد نیاز به دارو نخواهد بود. در بسیاری از موارد، در مدتی کوتاه سگ همکاری خود را با روند درمان آغاز خواهد کرد.